Για τον θάνατο ενός από τους σπουδαιότερους στρατηλάτες που πάτησαν στη γη, του Μεγάλου Αλεξάνδρου, έχουν γραφτεί πολλά και σχεδόν όλα έχουν αμφισβητηθεί. Ο Μάιος έκανε τόπο να περάσει το καλοκαίρι στη Βαβυλώνα του 323 π.Χ. και ο Αλέξανδρος ξύπνησε αδιάθετος.
Το ίδιο βράδυ ο Έλληνας πολέμαρχος παραβρέθηκε στη γιορτή φίλου του και ήπιε αρκετά, όπως καταγράφεται από τον Πτολεμαίο.
Το επόμενο πρωί ο Αλέξανδρος είναι βαριά ασθενής με υψηλό πυρετό. Ένδεκα ημέρες μετά, ο άνθρωπος που υπέταξε τον τότε γνωστό κόσμο αφήνει την τελευταία του πνοή. Το ημερολόγιο έγραφε 10 Ιουνίου 323.
Οι απόψεις διχάζονται: Από την μια, κάποιοι υποστηρίζουν πως ο Αλέξανδρος πέθανε από φυσικό θάνατο (το σύνδρομο Guillain-Barré Syndrome – μια σπάνια αλλά πολύ σοβαρή αυτοάνοση διαταραχή – ενέχεται για τον θάνατο του, σύμφωνα με τελευταία μελέτη).
Ωστόσο, κατά καιρούς έχουν αναπτυχθεί διάφορες απόψεις που αναλύουν τα «φυσικά αίτια» θανάτου του Αλέξανδρου· ανάμεσά τους: Ευλογιά, λευχαιμία, μόλυνση σε τραύμα στον πνεύμονα, ιός του Δυτικού Νείλου, χολολιθίαση…
Από την άλλη, οι υποστηρικτές της «δολοφονίας» καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι δηλητηριάστηκε. Στην αρχή ως μοιραίο δηλητήριο αναφέρθηκε το αρσενικό, που όμως γρήγορα «αποσύρθηκε», αφού η δράση του είναι ταχύτατη και το γεγονός ότι ο Αλέξανδρος επί 11 ημέρες ψυχορραγούσε δεν υποδηλώνει κάτι τέτοιο. Μια νεότερη θεωρία υποστηρίζει πως το δηλητηριώδες φυτό «Βέατρον το λευκόν» ή λευκός ελλέβορος (Veratrum album) ήταν η βάση για το σκεύασμα που έκοψε το νήμα της ζωής του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Ο πόνος στην κοιλιακή χώρα, η ναυτία, η μυϊκή αδυναμία και η βραδυκαρδία, τα συμπτώματα δηλαδή που έχουν καταγραφεί και περιγράφουν την εικόνα των τελευταίων ημερών του Έλληνα στρατηλάτη, ταιριάζουν απόλυτα με τα συμπτώματα που προκαλεί σε μεγάλες δόσεις το δηλητηριώδες φυτό.
Την εκδοχή της δολοφονίας υποστηρίζουν αρκετοί μελετητές της ζωής του Αλέξανδρου και μάλιστα «δείχνουν» ως ενόχους άλλοι τον στρατηγό Αντίπατρο και άλλοι τις συζύγους του αξιέραστου κατακτητή! Όσο φεύγουν τα χρόνια τόσο θα έρχονται περισσότερες θεωρίες για το τέλος ενός από τους σπουδαιότερους πολέμαρχους της Ιστορίας. Ζωή να ‘χουμε να τις αναλύουμε.
